หลังจากนั้นอีกดนเติบ ขุนเกิ่ง เลาได้รับการปูนบำเหน็จรางวัล จากพระราชาเด้ เลากะดีใจที่ทำดีแล้วกะได้ดี คือดีที่ทำ กะเลยชวนขุนศรีฯ ไปสังสรรค์ กินข้าวปลาอาหารอยู่เฮือน เด้

“ ขุนศรีฯเอ้ย โตนี่กะเป็นหมู่เฮาผู้นึง ที่ซ่อยงานเฮาหลายต่อหลายเทื่อ จนเฮาได้ดีจั่งซี้ เพื่อเป็นการตอบแทน มื้อแลงนี้ เฮาอยากสิขอเชิญโต ไปกินอาหารพิเศษ อยู่เฮือนเฮา ได้บ่”

ขุนศรีฯคึดว่า “เอ้อ เพิ่นนี้ กะดีอยู่น้อ ได้ดีแล้ว บ่ลืมหมู่ลืมพวก” กะเลยตอบตกลง สะล่ะล่ะ

ขุนศรีฯกลับบ้านอาบน้ำแต่งโต หวีผมเป้ย ออกไปเฮือนขุนเกิ่ง เพื่อกินข้าวแลงแซบๆ .... พอไปฮอด ขุนเกิ่งกะจัดสำรับกับข้าว ไว้หลายอย่างเด้ อย่างเช่น ลาบเป็ด แกงปลาซิว ส้มไข่ปลา ของหวานกะมีบวดบักอึ๋ ว่าซั่นเถาะ

ขุนศรีฯ เห็นกับข้าวแล้วกะว่า

“ เอ คือว่าเป็นอาหารพิเศษ.. อั่นแบบนี้ มันบ่แม่นอาหารพิเศษเดิก มันกะแค่อาหารทั่วๆ ไป นั่นล่ะ"

“ ลองกินเบิ่งก่อน กินเบิ่งแล้วกะสิฮู้ ว่ามันพิเศษหม่องได๋” ขุนเกิ่งว่า

ขุนศรีฯคึดว่า รสชาติอาหารอาจสิพิเศษ อาจสิแซบบักอย่างขนาด กะลองซิมเบิ่ง... มันกะธรรมดา บ่ได้แซบแบบพิสดารอีหยังเลย.... แต่ว่า จั่งได๋กะมาแล้ว สิพิเศษหรือบ่พิเศษ กะซ่าง กินให้มันอิ่มท้องดีกั่ว .... กะเลยกินสะล่ะล่ะ

พอตักต่อนปลาซิวขึ้นมา กำลังสิซด เนาะ... ผัดเหลียวเห็นก้อนหินน้อยๆ ปนมากับปลาซิว กะเอามือเขี่ยออก แล้วกะกิน พอคนเบิ่งอยู่ในถ้วย มันผัดมีก้อนหิน บักอย่างหลายคัก ตักขึ้นมา กะต้องเอามาเลือกก้อนหินออก คันสิตักซดน้ำ กะต้องพยายามค่อยๆ ตัก เดี๋ยวสิได้หินขึ้นมานำ พอสิคุ้ยลาบเป็ด กะมีหินคือกัน คันสิจ้ำส้มไข่ปลา จ้ำลงไป กะมีหินติดขึ้นมา กะต้องมาเลือกเอาหินออกอีก... กินยากอย่างคัก... ขุนศรีฯ กินไปสองสามคำ คึดว่าแบบนี้ กินบ่ไหว กินบ่ได้ดอก กะเลยว่า

“ แนวกินอีหยัง มีแต่ก้อนหิน กินยากปานนี้ ไผสิกินได้”

“ เอ๋า... กะยังว่าอาหารพิเศษ อาหารพิเศษ... มันสิคืออาหารทั่วไปได้จั่งได๋... สิกินอาหารพิเศษนี้ได้ กะต้องค่อยๆ กิน ค่อยๆ ตัก ค่อย เลือกหินออก นั่นตั้ว”

“ อาหารพิเศษแบบนี้ เฮากินบ่ได้เดิก ”

“ กินบ่ได้กะต้องกิน เพราะว่าโตรับปากเฮาแล้ว ว่าสิมากินอาหารพิเศษ รับปากแล้วกะต้องกิน จั่งสิบ่เสียศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย”

ขุนศรีฯ กะต้องจำใจกินอาหารพิเศษ ผสมก้อนหิน จนวะอิ่มเอาโลด... กินไปนำ สูนไปนำ เจ็บใจไปนำ นั่นล่ะว๋า อุตส่าห์ฮ่างท้องไว้กินของแซบๆ ผัดถืกหมู่ล่อตั๋ว

"ฮือน้อ... ฮือน้อ... แค้นนี้ต้องชำระ... ต้องเอาคืน ต้องเอาคืน..” ว่าซ้าน...