หกกุมารพานางสุมณฑาและนางสุดาจันทร์กลับเมืองเป็งจาล พระเจ้ากุสราชดีใจเป็นอย่างมาก หกกุมารก็โกหกว่าพวกตนเข้าต่อสู้กับสัตว์ป่ามากมาย สู้กับยักษ์ สู้กับนาค และชนะทั้งหมด จนพาอากลับมาได้ พระเจ้ากุสราชปลื้มใจเป็นอย่างมากที่หกกุมารลูกๆ ของตน เก่งกล้าสามารถถึงเพียงนี้ ได้ให้รางวัลเป็นอันมาก แม้พระนางสุมณฑาพยายามจะเล่าความจริงให้ฟัง ก็ไม่ฟัง

นางสุมณฑา ได้แต่เสียใจที่คนดีๆ อย่างศิลป์ชัยถูกข่มเขงรังแก ไม่ได้รับความเป็นธรรม นางสุมณฑาไม่กล้าทำอะไรมาก เพราะไม่มีหลักฐานอะไร และไม่รู้ว่าศิลป์ชัยยังไม่ชีวิตอยู่หรือไม่ จึงได้แต่เก็บความทุกข์นี้ไว้ในใจ

อยู่มาวันหนึ่ง มีคนเดินป่าไปพบซ้อง ปิ่นปักผม และสะไบ จึงนำไปขายให้พ่อค้าสำเภา พ่อค้าสำเภารับซื้อและเห็นว่าเป็นของมีค่ามาก จึงนำมาถวายพระนางสุมณฑา เป็นของขวัญ
พระนางสุมณฑาเห็นเข้า ก็เข้าใจตามที่อธิษฐานไว้ว่า ศิลป์ชัยยังมีชีวิตอยู่ เมื่อมั่นใจดังนั้น จึงเข้าไปเล่าเรื่องศิลป์ชัยให้พระเจ้ากุสราชฟัง และออกอุบายว่าให้พระเจ้ากุสราชจัดงานรื่นเริ่งเฉลิมฉลองการกลับมาของตน 7 วัน ป่าวประกาศให้ชาวบ้านชาวเมืองมาเล่นมหรสพกันทุกคน

พระเจ้ากุสราช ก็ทำตามนั้น ชาวบ้านชาวเมืองต่างพากันออกมาเล่นมหรสพกัน
หกกุมาร หน้าชื่นตาบาน ที่ได้รับคำชมจากชาวบ้านชาวเมืองว่าเป็นคนนำนางสุมณฑากลับมา

ในวันที่เจ็ด ศิลป์ชัยได้ข่าวมีการเฉลิมฉลองการกลับมาของพระนางสุมณฑา จึงตัดสินใจไปดูมหรสพ พร้อมกับสีโหและสังข์ทอง

พระนางสุมณฑาคอยสังเกตอยู่ทุกวันเวลา เมื่อเห็นเข้าก็จำได้ จึงให้คนพามาพบ ศิลป์ชัยก็เล่าเรื่องที่ถูกหกกุมารผลักตกเหวให้ฟัง พระนางสุมณฑา พาศิลป์ชัยไปพบพระเจ้ากุสราช เล่าความจริงทั้งหมดให้ฟัง

พระเจ้ากุสราชให้สืบความย้อนหลังทั้งหมด จนทราบความจริงทั้งหมดแล้ว จึงสั่งลงโทษโหรหลวงที่รับสินบนแล้วทำนายเท็จ สั่งเนรเทศหกกุมารและมารดาทั้งหกกลับเมืองจำปา และเสด็จไปรับพระนางจันทาเทวีกับนางลุนกลับมาอยู่ในเมืองด้วยกัน

พระเจ้ากุสราชเห็นคุณธรรมความดีและความสามารถของศิลป์ชัย จึงยกราชสมบัติให้ศิลป์ชัย

อรุณนาค ทราบข่าว ก็ขึ้นมาสู่ขอนางสุดาจันทร์ไปเป็นชายา

ท้าวศิลป์ชัย ได้ครองเมืองเป็งจาล ปกครองบ้านเมืองด้วยคุณธรรม บ้านเมืองร่มเย็นเป็นสุขสืบมา

(จบจ้อย)