ลูกเขยเล่นโบกกับพ่อเฒ่า เสียเงินให้พ่อเฒ่าเหมิดเอาโลด กะเลยคิดหาวิธี สิเอาเงินคืนเด้ ตาทีเนี่ย
(ให้เวลาเลาคิดจักหน่อยแหน่)...
... คิดออกแล้ว.....
ลูกเขยกะเลยไปบอกพ่อเฒ่าว่า
พ่อ มื้ออื่นเซ้า พ่อผู้ใหญ่บ้าน สิแก้ผ้าเอา....(อั่นนั่นล่ะ) ให้พ่อเบิ่งเด้ แค่พ่อ ย่างไปขอเบิ่งท่อนล่ะ กะได้เบิ่งแล้ว..
เฮ้ย กูบ่เซียซะพอแฮงล่ะ คนใหญ่คนโต จั่งพ่อผู้ใหญ่บ้าน จั่งได๋สิมากล้าแก้ผ้า ป๋า...(อั่นนั่นล่ะ) ให้ผู้อื่นเบิ่งเว่ย.. เป็นไปบ่ได้ เป็งปายม่ายล่าย... พ่อเฒ่าเลาคัดค้าน
คันพ่อบ่เซีย มาพนันกันบ่ล่ะ เอาจัก ห้าร้อย เนาะพ่อเนาะ
โอเช .. โอเช..ห้าร้อยเด้อบักทิด
ตกลงเงินพนันกันเรียบร้อยแล้ว พ่อเฒ่ากะยิ้มย่วยๆ ว่าสิได้เงินลูกเขยมาฟรีๆ ส่วนลูกเขยกะยิ้มย่วยๆ คือกัน ว่าสิได้เงินคืนสามร้อย จากนั้น ลูกเขยกะไปหาผู้ใหญ่บ้าน บอกว่า
พ่อผู้ใหญ่ มื้ออื่นเซ้า....(อั่นนั่นล่ะ) เจ้าสิโปเด้
หาว่าไปทั่วหลาย ของมันอยู่ดีๆ จั่งได๋สิไปโป กูบ่เซียดอก พ่อผู้ใหญ่เลาคัดค้าน
คันบ่เซีย มาพนันกันกะได้ ข้อยพนันว่า มื้ออื่นเซ้า... (จุดจุดจุด) เจ้าสิโปอึ่งลืง.. เอาจักร้อยเนาะ
โอเช โอเช ได้เลยบักทิด มันบ่โปแน่นอน
คันจั่งซั่น ต้องหาพยานในการเบิ่งเด้ เอาพ่อเฒ่าของข้อยดีบ่
เอ้อ เอาจั่งซั่นกะได้
ลูกเขย จัดการทุกอย่างตามแผน ส่วนพ่อผู้ใหญ่บ้าน กะพยายามระมัดระวังอย่างดีคัก สิกิน สินั่ง สินอน สิย่าง กะระวังอย่างคัก แล้วกะเข้าห้องไปตรวจเบิ่ง ทุกชั่วโมงเอาโลด ไปเบิ่งยามได๋ มันกะปกติดีอยู่คือเก่า กะยิ้มย่วยๆ ว่าสิได้เงินพนัน
เอาว่ะ เปิด... (อั่นนั่นล่ะ) ให้บักพ่อเฒ่าเบิ่ง แลกกับเงินร้อยบาท คุ้มอยู่ดอกเว่ย.. เลาคิดในใจ
ตื่นเซ้ามา ทั้งสามคนเตรียมพร้อม ต่างคนกะต่างคิดว่า สิได้เงินพนัน พ่อผู้ใหญ่บ้าน ก่อนออกจากห้อง กะตรวจเบิ่งอีกเทื่อนึง... บ่โป ...จั่งค่อยย่างไปจุดนัดพบ พอพ้อหน้าพ่อเฒ่า พ่อเฒ่ากะ ฮ้องบอกว่า
ไส ไส ข้อยขอเบิ่ง.... (อั่นนั่นล่ะ) เจ้าแหน่ ได้บ่
มาติ๊ล่ะ มาเบิ่งใกล้ ๆ
พ่อผู้ใหญ่บ้านเว้าแล้ว กะย่างเข้าไปเปิดออกให้เบิ่งอย่างดีใจ (ดีใจว่ามันยังปกติ บ่โป นั่นล่ะ)
สรุปสาเนาะ สรุปว่า
พ่อเฒ่า เสียเงินให้ลูกเขย ห้าร้อยบาท
ลูกเขย เอาเงิน ร้อยบาท ที่ได้จากพ่อเฒ่าไปให้ ผู้ใหญ่บ้าน
เจ้าของ เหลืออยู่ สี่ร้อยบาท
ผู้ที่เสียเงินกะคือพ่อเฒ่า
พ่อผู้ใหญ่บ้าน ชนะพนันได้เงินยุ แต่กะต้องเปลืองโตเปิด...(อั่นนั่นล่ะ) ให้พ่อเฒ่าเบิ่ง
ส่วนลูกเขยแค่วางแผน บ่ต้องเปลืองโต เปลืองตังค์ ได้เงินตั้งวะสี่ร้อยบาท สะล่ะล่ะ...
ได้เค้าเรื่องมาจาก...ดลคนสารคาม
|