ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 26 เมษายน 2568:: อ่านผญา 
มีไหมบ่มีครั่งย้อมมันบ่ห่อนแดงเอง คันบ่หาฟืมฟัดต่ำทอบ่มีแล้ว แปลว่า มีไหมแต่ไม่มีครั่งย้อม ไหมย่อมไม่แดงได้เอง ถ้าไม่หาหูกหาฟืมมาทอ ก็ไม่เป็นผืนผ้า หมายถึง กิจทั้งหลาย สำเร็จได้ด้วยความเพียร

นิทานพื้นบ้านอีสาน  

พญาคันคาก (นิทานพื้นบ้าน---อีสานจุฬาฯ)
นิทานแลง.. พญาคันคาก

  หน้าก่อน หน้าถัดไป
พญาคันคากบุกเมืองพญาแถน


    พญาคันคาก พอเดินทางไปฮอดเมืองฟ้าพญาแถนแล้ว กะเข้าไปเจรจากับพญาแถน ขอให้พญาแถนประพฤติตนให้ถืกต้องตามฮีต ตามคอง จั่งที่เคยเฮ็ดมาแต่เก่าก่อน... แต่พญาแถน บ่ยอม เพราะว่า สูนให้หมู่มนุสสโลก ที่เปลี่ยนใจไปนับถือพญาคันคาก คันพญาคันคากเก่งคือจั่งที่เขานับถือ กะเชิญบันดาลให้ฝนตกเอาเอง... พะนะ

    เมื่อการเจรจา บ่บรรลุผลตามประสงค์ พญาคันคาก กะให้สัญญาณแก่ฝูงกองทัพสัตว์พิษทั้งหลาย ให้ลงมือปฏิบัติการได้

    มิ้ม ต่อ แตน เป็นหน่วยรบเร็ว กะพากันบินออกจากที่ซ่อน ไปตอดทหารของพญาแถน สัตว์พิษทั้งหลาย กะออกจู่โจมทหารพญาแถนทันที.... ทหารพญาแถน กะต่อสู้อย่างกล้าหาญคือกัน

    ทหารซุมอื่น ที่อยู่หม่องอื่น ฮู้ว่ามีสงคราม กะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดทหาร กะถืกแมงงอด แมงเงา ขี้เข็บ ตอดเอา บ่สามารถสิเปลี่ยนชุดสวมเกราะได้ พอสิไปจับอาวุธมาต่อสู้ ด้ามอาวุธ กะหัก ไปจับดาบ ด้ามดาบกะหัก ไปจับหอก ด้ามหอกกะหัก ไปจับธนู คันธนูกะหัก สิเอาลูกธนูมาซัด ลูกธนูกะหัก เพราะว่า ฝูงมอดและปลวก ได้ลอบมาจัดการไว้ก่อนแล้ว

    การสู้รบกันระหว่างกองทัพสรรพสัตว์ของพญาคันคากกับกองทัพทหารของพญาแถน ได้ยืดเยื้อกินเวลาถึงเจ็ดปีเจ็ดเดือน ...เพิ่นจั่งว่า

...พญาคันคากบัญชาการให้พญาปลวก พาพวกก่อโพน
เป็นโอ้นโญ้นโอ่นโหญ่น โพนต่อโพนไปถึงฟ้าหย่อนๆ
สรรพสัตว์พากันไต่ต้อนแต้นถึงแถนฟ้าฟากสวรรค์
สงครามเทื่อนั้นเกิดสะเทือนเลื่อนลั่นระบาดทั่วจักรวาล
สองชิงดีตีทัพ แผ่นดินไหวไฟฟาด
น้ำก็เฟือนสมุทรฟื้น ลมก็หมุนน้าวป่า
ฝนแสนห่าบ่มีเทื่อเหือดมื้อ ระดือเพี้ยนเปลี่ยนแปลง
ผิดสำแดงแล้งฮ้ายบ่มีเหือดฮนทุกข์
ขุกเข็ญหันกลียุคมุ่นวายทะลายปิ้น
เป็นจั่งซี้เจ็ดปีปลายเจ็ดเดือน คันคากแถนรบเรวกันบ่หยุดหย่อน
บ่มีผ่อนเผือดหญ่อ ทั้งสองก้ำพ่ำเสมอ ท่านเอย…


     จากนั้น พญาคันคาก เห็นว่า การรบยืดเยื้อมาดนคักแล้ว จำต้องเผด็จศึกให้จงได้ กะเลยท้าพญาแถนออกชนช้างโตต่อโต ให้ฮู้แพ้ฮู้ชนะกันไปเลย

     พญาคันคากกับพญาแถน รบกันโตต่อโต เป็นเวลาถึงเจ็ดมื้อ กะบ่มีไผชนะผู้ได๋ บ่มีไผเพลี้ยงพล้ำให้ผู้ได๋... แต่ว่าระหว่างรบนั้น พญาคันคากกะถืกพญาแถนเอาตะพดหล่อขี้กั่ว ฟาดตีตามตนตามโตจนปูดบวดขึ้น ถึงสิบ่เป็นหยัง แต่กะเฮ็ดให้ ลูกหลานของคันคากในยุคต่อๆมา เป็นตะปุ่มตะป่ำตามโตจั่งที่เฮาเห็นนี้ล่ะ

     จากนั้น พญาคันคาก กะวางแผนให้พญานาคผู้มีฤทธิ์ไปเกี้ยวลี้อยู่หางซ้างที่เจ้าของขี่ เพื่อลอบทำร้ายพญาแถน แบบบ่จงใจลอบทำร้าย...

     รบกันไปรบกันมา ... พอดี ซ้างของพญาคันคาก ตวัดหางอย่างแฮง พญานาคที่อยู่หางซ้าง กะเลยลอยกะเด็นไปเกี้ยวคอพญาแถน จนพญาแถนตกจากหลังซ้าง จากนั้น พญานาคกะเกี้ยวมัดโตพญาแถนไว้ จนบ่สามารถดิ้นได้ บ่สามารถรบกับพญาคันคากได้ พญาคันคาก กะไปทุบตีพญาแถนแก้แค้นคืน จนพญาแถนทนเจ็บปวดบ่ไหว

     ในที่สุด พญาแถน กะยอมแพ้ต่อพญาคันคาก.... การสู้รบครั้งนี้ ใช้เวลาทั้งเหมิด เจ็ดปี เจ็ดเดือน กับอีกเจ็ดมื้อ จั่งค่อยยุติ

 

  หน้าก่อน หน้าถัดไป

 
Creative Commons License
ชมรมอีสานจุฬาฯ... นิทานพื้นบ้านอีสาน