ฝ่ายท้าวสาลี วันหนึ่ง คิดอยากกินแกงเห็ด จึงเรียกหกเขยมาเฝ้าแล้วบอกว่า ตนอยากกินแกงไก่ตีนเดียว ให้หกเขยไปหาไก่ตีนเดียวมาให้

     พวกหกเขย ไม่เข้าใจว่า ไก่ตีนเดียวคืออะไร ไก่ตีนเดียวเป็นอย่างไร เมื่อปรึกษาตกลงกันแล้ว จึงไปจับไก่จริงๆ มา แล้วตัดขาออกข้างหนึ่ง ส่งให้พ่อครัวทำแกงไก่ นำไปถวายท้าวสาลี

      ท้าวสาลี เมื่อได้เสวยแกงไก่จริงๆ ก็ทราบทันทีว่า พวกหกเขยปัญญาน้อย ใช้ไม่ได้.... วันต่อมา ก็คิดจะลองปัญญาท้าวเห็นอ้มลูกเขยคนเล็กบ้าง จึงให้คนไปตามนางสีดามาเข้าเฝ้า แล้วบอกว่าอยากกินแกงไก่ตีนเดียว ขอให้เจ้าเห็นอ้มไปหามาให้หน่อย

     นางสีดา ก็ตกใจ เพราะไม่ทราบว่าท้าวเห็นอ้ม จะไปหาไก่ตีนเดียวมาได้อย่างไร... จึงกลับไปเล่าความให้ท้าวเห็นอ้มฟัง

     ท้าวเห็นอ้ม ก็บอกว่า เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ต้องเป็นกังวล จะไปหามาให้ ขอให้นางสีดาพาตนออกไปส่งนอกเมือง เท่านี้ก็พอ

     เมื่อนางสีดาพาไปส่งถึงนอกเมืองแล้ว ท้าวเห็นอ้ม ก็บอกให้นางสีดารออยู่ตรงนี้ก่อน ส่วนตนจะเข้าไปในป่าตามลำพัง.... ท้าวเห็นอ้ม เข้าไปในป่า พอลับตาคน ก็กลับร่างเป็นคน แล้วชักดาบวิเศษออกจากฝัก

     บัดนั้น ก็มีผู้คนปรากฏขึ้นมากมาย นั่งหมอบอยู่ตรงหน้าท้าวเห็นอ้ม... ท้าวเห็นอ้ม จึงสั่งให้คนเหล่านั้น ไปเก็บเห็ดปลวกไก่น้อย มาให้

     พวกคนทั้งหลายเล่านั้น ก็เข้าไปหาเก็บเห็ด ใส่ตระกร้ามามากมาย เอามากองไว้ที่ชายป่า... เมื่อท้าวเห็นอ้มเห็นว่า เพียงพอแก่ความต้องการแล้ว ก็เก็บดาบวิเศษเข้าฝัก คนทั้งหมดนั้น ก็หายไป

     ท้าวเห็นอ้ม กลับมาบอกนางสีดาว่า ได้ไก่ตีนเดียวมาแล้ว แต่มากมายขนไม่ไหว ให้นางสีดา ไปทูลท้าวสาลีขอคนมาช่วยขน

     ตอนแรก ท้าวสาลีไม่เชื่อ นึกว่าลูกสาวโกหก จึงให้คนไปตรวจดูก่อน.. คนที่ไปดู กลับมารายงานว่า มีเห็ดมากมายก่ายกอง จริงๆ

     ท้าวสาลี จึงให้ทหารออกไปขนเห็ดเข้ามา แล้วแจกแบ่งให้คนในเมืองนั้นเอาไปกิน พลางนึกชมในใจว่า เจ้าเห็นอ้ม มีปัญญามากกว่าเขยที่เป็นคนทั้งหกคนเสียอีก