กล่าวถึงท้าวสาลี แห่งเมืองสาลี มีธิดา โฉมงามอยู่ 7 นาง คนสุดท้อง มีชื่อว่า นางสีดา

     ความงามของนางทั้งเจ็ด ขจรขจายไปไกล จนเฮ็ดให้เจ้าเมืองต่างๆ เจ็ดหัวเมือง ยกทัพมา หมายจะแย่งเอานางทั้งเจ็ดไปเป็นคู่ครอง

     ท้าวสาลี ก็เรียกประชุมเสนาอำมาตย์ทั้งหลาย ปรึกษากันว่า สิต่อสู้หรือสิยอมแพ้ ยกลูกสาวให้เจ้าเมืองเหล่านั้นไปดี หรือว่าสิเฮ็ดจั่งได๋ดี

     มีอำมาต์ผู้หนึ่งทูลเสนอว่า ควรสิต่อสู้ ธิดาทั้งเจ็ดเป็นคนเมืองสาลี ก็ควรสิเป็นคู่ครองของคนเมืองสาลี ดังนั้น ให้จัดการป้องกันรักษาบ้านเมืองไว้ดีกว่า ผู้ได๋อาสาออกรบ รบชนะ ก็สิได้เป็นพระสวามีของธิดาทั้งเจ็ด

     ท้าวสาลี เห็นว่าเป็นอุบายที่ดี ก็ตกลงรับคำ... หลังจากเสร็จประชุมแล้ว ท้าวสาลี ก็เรียกธิดาทั้งเจ็ดมาเล่าเรื่องราวให้ฟัง แล้วกะถามความเห็นของธิดาทั้งหลาย

     ธิดาทั้งหกคน ต่างตกลงยินยอมทำตามข้อเสนอนั้น แต่นางสีดาธิดาคนสุดท้อง คัดค้านว่า เรื่องอะไรจะต้องไปเป็นภรรยาของเหล่าเสนาบดี หรืออำมาตย์ทั้งหลาย ซึ่งมิคู่ควรกันเลย มีอย่างที่ไหน จะยกธิดาของเจ้าเหนือหัวให้แก่เสนาอำมาตย์

     ท้าวสาลีได้ฟังเช่นนั้น ก็โกรธกริ้วอย่างมาก หาว่านางสีดาไม่รักบ้านรักเมือง หากไม่รักบ้านเมืองก็อย่าอยู่เมืองนี้เลย จึงสั่งให้นำนางสีดาลงเรือลอยตามแม่น้ำไป พร้อมด้วยคนครัวกับนางกำนัล

     เรือของนางสีดา ลอยเอื่อยออกจากพระนครไป ลอยตามน้ำไปเรื่อยๆ จนกระทั่งถึงหาดชายแห่งหนึ่ง จึงชวนกันขึ้นบนบก พวกสาวใช้ได้เดินเที่ยวเล่นอยู่บริเวณนั้น และบังเอิญได้ไปพบเห็นอ้มตัวหนึ่ง

     ท้าวเห็นอ้ม เห็นหญิงสาวเข้ามาในป่า คิดว่าอาจจะเป็นคนหลงทาง จึงเอ่ยถามว่า พวกท่านเป็นใคร เหตุใดจึงเดินทางมาถึงที่นี่

     นางสาวใช้ ได้ยินเห็นอ้มพูดได้ ก็ประหลาดใจ และได้เล่าเรื่องราวให้ท้าวเห็นอ้มฟัง ท้าวเห็นอ้มจึงขอพบนางสีดา... เมื่อได้พบนางสีดา ซึ่งมีรูปโฉมงดงาม ก็หลงรัก จึงบอกว่า ตนจะอาสาสู้ศึก และขอเป็นคู่ครองของนางสีดา

     นางสีดา คิดว่า เห็นอ้มแม้จะมีรูปร่างเป็นสัตว์ แต่พูดภาษาคนได้ น่าจะเป็นผู้วิเศษ จึงยอมรับข้อเสนอของท้าวเห็นอ้ม จากนั้น จึงพาท้าวเห็นอ้มลงเรือเดินทางกลับเมืองสาลี

     เมื่อถึงเมืองสาลีแล้ว นางสีดา ก็ให้คนไปแจ้งให้พระมารดาทรงทราบ มารดาจึงเข้าไปทูลต่อท้าวสาลี ขอให้ยกโทษให้นางสีดา

     ท้าวสาลี ก็ยอมยกโทษให้ แล้วถามว่า นางสีดากลับมานี้ พาใครมาด้วยหรือเปล่า

     สาวใช้ก็ทูลว่า ได้นำเห็นอ้มตัวหนึ่งมาด้วย เห็นอ้มตัวนี้ เป็นสามีของนางสีดา

     ท้าวสาลีพอได้ฟังเช่นนั้น ก็กลับโมโหขึ้นมาอีก... “ก่อนหน้านี้ นางสีดาเคยบอกว่า เสนาอำมาตย์ไม่คู่ควรกับธิดากษัตริย์ ชะชะ บัดนี้ กลับได้เห็นอ้มเป็นสามี..เห็นอ้มซึ่งเป็นสัตว์นี้หรือ ถึงคู่ควรธิดากษัตริย์”.... จึงรับสั่งไม่ให้นางสีดาเข้ามาในวัง ให้ไปอยู่นอกกำแพงวังนู่น

     มารดาของนางสีดา สงสารลูก จึงเดินทางออกไปหาลูก เพื่อพบหน้าลูก และได้แจ้งให้ทราบถึงพระบัญชาของบิดา ...นางสีดา เมื่อรู้ว่าตนต้องอยู่นอกวัง ก็นึกเสียใจ เพราะพวกพี่ๆ ได้แต่งกับพวกอำมาตย์ ก็ได้อยู่ภายในวังกันทั้งนั้น.. แต่เมื่อเป็นพระบัญชาของบิดา ก็จำต้องยอมทำตามนั้น