มีผู้บ่าวสองคน เป็นหมู่กัน ผู้นึงชื่อว่า บ่าวกึ่ม อีกผู้นึงชื่อว่าบ่าวตึ๋ง ชวนกันไปกิน ข้าวเหนียวตำหมากฮุ่ง ก้อยกุ้ง ตับหวาน หมูย่าง น้ำตกหมู (น้ำตกสาริกา น้ำตกตาดโตน น้ำตกเอราวัณ น้ำตก.....???) สั่งอาหารมาหลายอย่างเด้ ....แล้วกะคึ้มอกคึ้มใจ อยากกินเบียร์

กะเลยสั่งเบียร์มากินนำ ชนแก้ว แปะๆ ไปเรื่อยๆ

กินกับแกล้มไป กินเบียร์ไป นั่งคุยกันไป จนเมาเริ่มกึ่มๆ จักหน่อย บ่าวตึ๋งเลาบ่อยากจ่ายตังค์ แล้วเลากะคึดว่า จะของเป็นคนคอแข็งคัก คึดแผนได้ กะเลยเสนอบ่าวกึ่มว่า

“ กึ่ม.. เฮามาพนันกันเถาะเว่ย มื้อนี้ ผู้ได๋ฮาก ผู้นั่นต้องเป็นคนจ่ายตังค์.. เอาบ่...”

(อ่านเสียงแบบคนเมาแหน่ล่ะ)

บ่าวกึ่มเอง กะคึดว่าจะของ กะหนึ่งในตองอูคือกันล่ะเว่ย เรื่องเมาแล้วฮากหนิ.. ไม่ต้องพูดถึง.... คอแข็งอยู่แล้ว กะเลยรับปาก

“ ตกลง โอเค..เอโค..เลยหมู่ ”

แล้วสองคน กะรินเบียร์ ชนแก้วกันไปเรื่อยๆ......

“ เอ้า ” ...ปิ่ง...อึ่ก อึ่ก..

“ เอ้า ” ...ปิ่ง...อึ่ก อึ่ก..

เอาไปเอามา บ่าวตึ๋งย่านจะของฮาก กะเลยคึดแผน สิล่อให้บ่าวกึ่มฮาก เด้...

พอดีช่วงนั่น บ่าวตึ๋ง กำลังเป็นหวัดระยะสุดท้าย ขี้มูกกำลังเขียวลึนลื่อ อั้นดังเลายุ เลากะเลยสืบขี้มูก

กึด..กึด..กึด..

พอขี้มูกจากสองฮูดัง ลงปากเลาแล้ว เลากะยกมือซ้ายขึ้นฮอง คายก้อนขี้มูก ขี้กะเทอะ ใส่มือ

เปะ !!!

ขี้มูกเลา เฮ็ด เขียวลึนลื่อ ก้อนบักใหญ่ กองอยู่ฝ่ามือเลา

จากนั้น เลากะเอาเด่ไปต่อหน้าบ่าวกึ่ม แล้วกะเอานิ้วชี้ข้างขวา ไปบี้ขี้มูกก้อนนั้น ….

ขี้มูกกะแตกเละ

แล้วเลา กะเอามือข้างขวา หยิบขี้มูก ดึง หยืด ย่าว ย่าว

หยืด ย่าว...ต๊บ... หยืด ย่าว...ต๊บ

เฮ็ดปานนั้น ขี้มูกเป็นตาขี้เดียดขนาดนั้น บ่าวกึ่มกะยังทนได้ บ่ฮาก นั่งกินกับแกล้มเสย.... (อีหลีแล้วบ่าวกึ่ม อาจสิเริ่มคอแข็งแล้วล่ะ เบิ่งซง)

บ่าวตึ๋ง เห็นว่า บ่าวกึ่มยังบ่ฮาก กะเลย ก้มลง ดูดกินขี้มูกเจ้าของ

จู๊ด ..จู๊ด..

แล้วกะ แลบลิ้นเลีย กินขี้มูกเจ้าของ

คึดเบิ่งเด้อ ขี้มูกเกือบเต็มมือ เฮ็ดเขียวลึนลือ เลาหูบกิน เลียกิน จนเหมิด.....

เอี๊ยะ........

บ่าวกึ่ม เห็นจั่งซั่น อดรนทนบ่ไหว ฮากแตก พุ่งออกมา

แต่ว่าเลา เลาผัดเอามือสองข้าง งุ้มปากเจ้าของไว้ บ่ให้ฮากมันกะเด็น พุ่งไปทั่วทีบ

ฮากบ่าวกึ่ม ออกมาเต็มกอบมือ ส่วนที่เป็นน้ำ กะย้อย ป็อก ป็อก ลงโต๊ะอาหาร เทิงเหม็น เทิงคาวเด้อ ฮากคนเมาเหล้าเมาเบียร์ นี่กะดาย

“ น่าน น่าน โตฮากแล้ว โตฮากแล้ว ” บ่าวตึ๋งว่า

บ่าวกึ่ม ย่านเจ้าของได้ออกเงิน กะเลยก้มหูบกินฮากเจ้าของ

จ็วบ จ็วบ...

จนฮากเหมิดมือ มือเกลี้ยงหม่อยล่อย แล้วกะก้มเลียกินน้ำฮาก ที่อยู่โต๊ะนำ จนโต๊ะกะเกลี้ยงหม่อยล่อย คือกัน… แล้วกะเว้าว่า

“ ไส ไส ฮากอยู่ไส ” พร้อมเทิงแบมือ แบบว่า บ่มีหยังเกิดขึ้น

บ่าวตึ๋ง กินขี้มูกจะของ มันกะเป็นตาสิฮากอยู่แล้ว เลาเริ่มคอแข็งแล้วเนาะ พอเห็นบ่าวกึ่ม กินฮากเจ้าของ กะเลยอดรนทนบ่ได้ ฮากแตก ฮากแตน พุ่งจ็วก จ็วก แล้วเลากะบ่สามารถ สิกินฮากจะของคืนได้

ในที่สุดบ่าวตึ๋ง ต้นความคิด พนันประลองความคอแข็ง(เมายาก) กะเป็นคนคอแข็ง ฮากแตกซะเอง

บ่าวกึ่ม ได้กินฮากจะของ แต่กะบ่ต้องจ่ายเงิน

บ่าวตึ๋ง ได้กินขี้มูกจะของ แล้วกะต้องเป็นคนจ่ายเงิน

บ่าวตึ๋งน้อบ่าวตึ๋ง เสียเงินพร้อม ได้กินขี้มูกพร้อม.....

ขี้มูก..ขี้กะเทอะ มันแซบบ่ล่ะฮึ

คันผู้ได๋สงสัย กะลองสืบขี้มูก กึ่ด กึ่ด แล้วกะคายออกมาใส่มือ ให้มันเป็นก้อนอ้อล่อ แล้วกะเลียซิมเบิ่งเด้อ

หรือคันบ่กล้ากินคามือ กะสืบกึ่ด กึ่ด แล้วกะเอาอมไว้จักหน่อย จั่งค่อยหลืน เอือก...เด้อ.....

อย่าสะฮากเด้อล่ะ ....(เดี๋ยวสิได้จ่ายตังค์เด้)