ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 26 เมษายน 2568:: อ่านผญา 
แนวนามช้างพลายสารเผือกผ่อง มันหากเกิดอยู่ห้องดงด้าวด่านไพร แปลว่า ช้างพลายเผือก งดงามตามคชลักษณ์ ย่อมเกิดอยู่ในป่าดง หมายถึง ของดีๆ ใช่ว่าจะได้มาโดยง่าย ต้องพยายาม จึงจะได้

นิทานพื้นบ้านอีสาน  

เจ็ดหวดเจ็ดไห... ของวิเศษจากยักษ์.. (นิทานพื้นบ้าน---อีสานจุฬาฯ)
นิทานแลง..เจ็ดหวดเจ็ดไห

  หน้าก่อน หน้าถัดไป
ของวิเศษจากยักษ์


สามพี่น้อง สำราญคักยุ ได้กินลาบกะปอมท้าง นางยักษ์เฒ่าเฮ็ดสู่กิน นัวคักแท้ ย่างซิ่นต่อนงัวกะทิง ซิ้นมันพ่อยเอาคัก หย่ำแซบดีเหลือฮ้าย ขาจิ๊นายนั่นจี่สุกหอมฮวย เอาแจ่วนัวใส่ถ้วย แล้วกะต้วยแจ่วนัว ซั่นเด้ ..แซบ แซบ...


คืนนั้น สามพี่น้องกะพักอยู่เฮียนยักษ์ แล้วกะอิ่มหนำสำราญกับอาหารที่ยักษ์หามาต้อนรับ นอนหลับพุงกาง พุ่นล่ะไป๋...

ตื่นเซ้ามา กะสวยเติบล่ะว๋า ยักษ์กะหาอาหารมาเตรียมไว้ให้อย่างดี สามพี่น้องแล้วงายแล้ว กะถามยักษ์ว่า สิออกจากดงนี้ สิย่างไปทางได๋

ยักษ์กะแนะนำให้ แล้วกะเอาของวิเศษ 3 อย่างมามอบให้คือ หินไฟ มีดโต้ กับ หนังสะติ๊ก

เอาหินไฟ ให้บักร้อยเกวียน แล้วกะบอกว่า

“ หินไฟนี้ บ่แมนหินไฟธรรมดาเด้ ไฟที่ได้จากหินนี้ อยากให้ดับมอดตอนได๋กะได้ คันบ่อยากให้มอด มันกะบ่มอด โดยบ่ต้องหาฟืนมาตื่มเลย แต่ว่าต้องมีคาถากำกับเด้อ”

จากนั้นกะสอนคาถาสำหรับใช้หินไฟ ให้บักร้อยเกวียน บักร้อยเกวียนจะทดลองเสกไฟ ให้ติด ให้มอด อยู่หนั่นล่ะ จนชำนาญ

เอามีดโต้ ให้บักร้อยไผ่ แล้วกะบอกว่า

“ มีดโต้เล่มนี้ บ่แมนมีดโต้ธรรมดาเด้ เสกให้มันเล่มน้อยกะได้ เล่มใหญ่กะได้ ให้เล่มส่ำได๋กะได้ เรื่องคมมันนี่กะบ่ต้องห่วง ฟันเหล็กใหญ่ๆ ได้ขาดจุ่ด จุ่ด พุ่นเด้”

จากนั้น กะสอนคาถาสำหรับใช้มีดโต้ ให้บักร้อยไผ่ บักร้อยไผ่กะทดลองเสกมีดโต้ให้เล่มน้อย เล่มใหญ่ แล้วกะลองฟันซี่กรงเหล็กใหญ่ กะขาดจุ่ด ปานฟันหยวกกล้วยเอาโลด

เอาหนังสะติ๊ก ให้บักเจ็ดไห แล้วกะบอกว่า

“ หนังสะติ๊กนี้ บ่แมนหนังสะติ๊กธรรมดาเด้ เสกให้มันใหญ่กะได้ น้อยกะได้ กำหนดพลังในการยิงกะได้ ว่าสิเอายิงแฮงส่ำได๋ ไปไกลส่ำได๋ ต้องการสิยิงอีหยัง บ่มีพลาดเป้า แม่นคัก กะมีแต่เจ้าท่อนั่นล่ะเจ็ดไหเอ้ย ที่สามารถสิหยืดหนังสะติ๊กนี่ออกยิงได้ เพราะว่าเจ้าแฮงหลายก่อหมู่”

จากนั้น กะสอนคาถาสำหรับใช้หนังสะติ๊ก ให้บักเจ็ดไห บักเจ็ดไหกะทดลองเสกหนังสะติ๊ก ให้น้อย ให้ใหญ่ ลองหยืดยิงตามพลังที่ต้องการจนช่ำชอง


นางยักษ์เฒ่า เป็นคนใหม่ผู้ใจดี ทรัพย์สมบัติที่เลามี กะเอามาโชว์อ้าง สามอย่างแท้ สิ่งดีของวิเศษ นำมามอบให้ท้าว บาคานน้อยผู้ล่ะอัน นั่นแหล่ว...

ร้อยเกวียนท้าว ได้รับ หินเสกไฟ ส่วนร้อยไผ่ กะได้ มีดอีโต้ เจ็ดไหท้าว ผู้แฮงหลายเลิศหมู่ ได้สมบัติควรคู่ แฮงท้าว เป็น หนังสะติ๊ก .. (ฮ่วย สำหมะจบจุ่ดปุ่ดจั่งซี้)


หลังจากต่างคนต่างช่ำชอง ในของวิเศษของจะของแล้ว กะได้ลานางยักษ์เฒ่าเดินทางผจญภัยต่อไป ซั่นแหล่ว...

ในช่วงที่อยู่ในป่านั่น ทั้งสามคนกะบ่ลำบากอีก ย่อนว่าสัตว์ป่ากะหลาย หมากไม้กะหลาย แนวกินเลยบ่อึดบ่อยาก

บักเจ็ดไห เอาหนังสะติ๊กยิงสัตว์ป่าให้มันตายแล้ว

บักร้อยไผ่ กะเอามีดโต้ปาดซี้นออก

เอามาปิ้งย่างไฟที่ บักร้อยเกวียน เสกดังขึ้น สุกแล้วกะแจกกันกิน จนอิ่มหนำสำราญ

ยามสินอนตอนกลางคืน

บักร้อยไผ่ กะเอามีดโต้ถางอุ่มไม้ออกเป็นเวิงกว้างๆ

บักเจ็ดไห กะเอาหนังสะติ๊กปักดิน เสกให้ใหญ่ขึ้น ให้ผ้าลอง (หม่องใส่ลูกกะสุนนั่นล่ะ) เป็นหลังคากันหมอก กันน้ำค้าง

จากนั้น บักร้อยเกวียน กะเสกไฟให้ลุกอ้อมเป็นวงบ่ให้ดับตลอดคืน สัตว์ร้ายเห็นไฟกะบ่กล้ามารบกวน นอนกะเลยหลับแซบ...ซั่นตี้ล่ะ

  หน้าก่อน หน้าถัดไป

 
Creative Commons License

ชมรมอีสานจุฬาฯ... นิทานพื้นบ้านอีสาน