ภาษาอีสาน | ความหมาย | อ้างอิงจังหวัด | บทบรรยายโดย |
เซา | หยุด | กาฬสินธุ์ | เดียร์ศิลปินเด็กเทพถิ่นแดนอิสาน |
เซาไกล | คนที่มีผมน้อย หัวล้านหรือหัวเถิก เรียกว่า ผมเซาไกล(เป็นคำเก่า) | มุกดาหาร | จารย์ใหญ่ |
เซาจุ๊ดปุ๊ด | หยุดทันที | บุรีรัมย์ @ขอนแก่น | รุทธิ์ (อีเกียแดง) |
เซาซะ/เซาสา | หยุดซะ/เลิกซะ/พอได้แล้ว | มุกดาหาร | จารย์ใหญ่ |
เซาเถาะ | หยุดเถาะ | บุรีรัมย์ @ขอนแก่น | รุทธิ์ (อีเกียแดง) |
เซามีแฮง/เซาเหมื่อย | หยุดพักผ่อน/หยุดพักเอาแรง | มุกดาหาร | จารย์ใหญ่ |
เซามีเเฮง | หยุดพัก พักเอาเเรงก่อน | มุกดาหาร | จารย์ใหญ่ |
เซาเหมื่อย | พักผ่อน/พักเอาแรง หยุดพักก่อน มีความหมายเดียวกันกับคำว่า เซามีแฮง | มุกดาหาร | จารย์ใหญ่ |
เซ่า | (เหนื่อย)หอบ | ขอนแก่น | มังกรเดียวดาย |
เซียง | การซ่อน | ร้อยเอ็ด | บ่าวหน่อ เมืองพลาญ |
เซียง,จาน,ทิด | ใช้กับผู้ชายที่ผ่านการบวชมาแล้ว | ศรีสะเกษ | เวสน์ ราษี |
เซียบ | นอนหลับ,การนอนหลับระยะสั้นๆ,งีบหลับ | มหาสารคาม | กระบี่โลหิต |
เซียบ | หลับไปเล็กน้อย | บุรีรัมย์ @ขอนแก่น | รุทธิ์ อีเกียแดง |
เซื่อง | ซ่อน | หนองคาย | อ่อนดี |
แซบ | อร่อย | ร้อยเอ็ด | น่าฮัก |
แซบ | อร่อย | ชัยภูมิ | B-ver |
แซ่บหลาย | อร่อย | อุบลราชธานี | หลัน / บัวพา |
แซแหล้ | ไปแบบไม่มีจุดหมาย | กาฬสินธุ์ | yongyee |
โซ | ป่วย/ไม่สบาย | มุกดาหาร | จารย์ใหญ่ |
โซนแซว | เอะอะเสียงดัง | บุรีรัมย์ @ขอนแก่น | อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล} |
ใซ้หัว,ใช้หัว | ออกอุบาย | ร้อยเอ็ด | บ่าวหน่อ |
ญา | ท่าน/เจ้า(พ่อ,แม่) | หนองคาย | ตันติศิริโรจน์ |
ญาคู/ญาชา | พระภิกษุ | มุกดาหาร | จารย์ใหญ่ |
ญ่าง | เดิน | สุรินทร์ | หนุ่ยเด็กห้อง 1 |
ญาท่าน/พ่อท่าน | เป็นคำเรียกพระภิกษุที่มีอาวุโส พระผู้ใหญ่ ผู้มีความรู้ | มุกดาหาร | จารย์ใหญ่ |
ญาพ่อ | หลวงพ่อ(พระ) | มุกดาหาร | จารย์ใหญ่ |
โญ่น | ไกว | อีสานทั่วไป | zing |
ใญ้,เอื๊อย | พี่สาว | เพชรบูรณ์ | เมืองหล่ม |
ดก/หลก | ถอน/ถอนออก/ดึงออก/มาก หลาย เช่น หมากไม้ดก ลูกดก เป็นต้น | มุกดาหาร | จารย์ใหญ่ |
ดอกขี้ไก่โป่ | ดอกดาวเรือง | อุดรธานี | บ่าวเดช |