น้ำตาบักเตี้ย
คู่แฝดคนอีสาน

(เกริ่น) ละหุ่นบ่สูงสาวมองเว้น
ความสูงบ่ถึงเกณฑ์ นางเห็นอ้าย เป็นทาง ผ่าน
สาวเจ้าบ่สงสาร ชายในฝันอีน้อง
คือสูงโก้ดอกหุ่นแมน คนแคระแกร็นจังบักอ้าย
คนแคระแกร็น จังบักอ้าย
เจ้าอายหมู่ยามเดินควง ..เออ..ๆๆ
ได้แต่เจ็บดอกในทรวง เป็นทุกข์ใจ ในความ เตี้ย

(ร้อง) อ้ายเกิดไม่ทัน สมัยคนไทยดื่มนม
อ้ายจึงเตี้ยกลม สาวไม่นิยมควงแขน
เขาชอบคนสูง ส่วนสัดสมาร์ทเป็นแมน
ปล่อยคนแกรนแกรน อย่างอ้ายเสียใจเรื่อยมา

จะเดินไปไหน ใครเห็นก็เอิ้นบักเตี้ย
คำก็เตี้ย สองคำก็เตี้ยสิหนา
เป็นตัวตลก ให้เขาล้อเลียนเฮฮา
น้อยใจหนักหนา เกิดมาไม่สูงเหมือน ใคร

(ลำ) โอย เด้นาง เห็นคนเตี้ย
คืออ้ายมันเสียแท้บ่เจ้าคนเด่น
แน่นางเอ้ย พากันเห็นว่าอ้าย เป็นแนวล้อม่วนยิน
ใจอ้ายดิ้นถวิลฮักคนได๋ ใจอ้ายดิ้นถวิลฮักคนได๋
เขากะเมินหนีไป ย้อนว่าโตเฮาเตี้ย

อ่อนเพลียหัวใจเหมือนกัน เพราะกรรมพันธุ์อ้ายนั่นบ่สูง
ซอมดูน้าอาป้าลุง มีแต่คนบ่สูงเตี้ยต่ำเป็นตอ
จะลองเพิ่มเติมส่วนสัด
ให้ดูสมาร์ท จนสาวมาเคลียคลอ
ถ้าใส่ปุ๋ยได้อย่างมะละกอ ถ้าใส่ปุ๋ยได้อย่างมะละกอ
อ้ายคงไม่รอให้สาวมานินทา

(ลำ) เป็นนำฟ้า ตบแต่งลงมาเทวดาปั้นเหี่ย
อ้ายเลยเป็นผู้เตี้ย ผู้เตี้ย ให้คนเย้ยบ่เซา
ก้มหน้าเศร้ายามสาวบ่สนใจ ก้มหน้าเศร้ายามสาวบ่สนใจ
หันไปซอมสาวได๋ กะจังบ่มีทางลุ้น

เห็นหุ่นบักขามข้อเดียว เจ้ากะเหลียวหน้าไปทางอื่น
ปล่อยเตี้ยตรมสุดฝืน มองขวัญยืนควงคู่เดินมา
ปวด ใจนักหนา เพราะเกิดมาเตี้ยจนสาวเมิน
เพราะเกิดมาเตี้ยจนสาว เมิน

(ลำ) ฟังเสียงเอิ้น ผู้สาวหยอกเอินเฮาแทบใจเหี่ย
แน่นางเอ้ย มีแต่คำว่าเตี้ยมาตบท้ายบ่เซา
มีบ่เจ้าผู้สาวคึดหลูโตน มีบ่เจ้าผู้สาวคึดหลูโตน
กรุณาสักคน มาซ่อยสนละคนเตี้ย
มาซ่อยสน ละคน เตี้ย