สาวกันตรึม
ไผ่ พงศธร
โอ๋ โอ เนียงเอย
อ้ายเพิ่งเคยได้พาใจเหงาผ่านมา
มาเมืองสุรินทร์ ถิ่นวัฒนธรรมงามตา
เนียงโมปรีนา พูดจาภาษาขะแมร์
เอิงเอย เนียงละออ
เสนาะเสียงซอคมขำ ร่ายรำงามแท้
โอ้เจิ้ดเอ่ยเจิ้ด อ้ายหลงรักสาวขะแมร์
หัวใจอ้ายแพ้ ตั้งแต่แรกพบสบตา
พรึมโจ๊ะพรึมพรึม สาวกันตรึมยุคใหม่
สีสันแดนอีสานใต้ หนุ่มบ้านไกลได้มาพบพา
กระนบติงตอง รำตั๊กแตนตำข้าวในนา
อ้อนแอ้นเอวบาง น่ารักน่าชังดั่งอัปสรา
ดอกดินถิ่นทุ่งกุลา อยากบอกเนียงว่าบองสลัน
เจิ้ด เจิ้ด
เจิ้ดเอยเนียงสะนอม
เสน่ห์เจ้าหอม ดลใจให้อ้ายใฝ่ฝัน
กราบไหว้วอนขอ พ่อสุริยะวรมัน
ขอเนียงเจ้านั้นสลันบองอองสักคน
หากบุญนำพา
มีวาสนา คงได้หวนมาอีกหน
จะสร้างทางฝันกลับมาเพื่อเจอหน้ามน
เสียงซอคู่เสียงกลองโทน ยังคงมีมนต์บ่เคยสร่างซา
พรึมโจ๊ะพรึมพรึม สาวกันตรึมยุคใหม่
สีสันแดนอีสานใต้ หนุ่มบ้านไกลได้มาพบพา
กระนบติงตอง รำตั๊กแตนตำข้าวในนา
อ้อนแอ้นเอวบาง น่ารักน่าชังดั่งอัปสรา
ดอกดินถิ่นทุ่งกุลา อยากบอกเนียงว่าบองสลัน
|