รอเมียพี่เผลอ (จอบหลอย)
เฉลิมพล มาลาคำ

(เกริ่น) ทนรอพี่บ้าง จะหาทางแวะไป
ให้เห็นใจคนมีเมีย ผู้จอบหลอยสิลงบ้าน
รอบ่นานดอกเด้อน้อง เมียเผลอเจอกันใหม่
คำเอ๊ย..เอ่อ..เอย.
ถึงบ่เป็นเมียใหญ่ พี่กะให้เกียรติน้อง
เป็นเมียอ้าย แม่นดังกัน
เด้ นอ ออ คนงามเอ้ย

เห็นใจคนมีเมีย เคลียร์ปัญหาทุกวัน
จะแบ่งปัน เวลาไปหาทรามวัย
เธอก็รู้ ว่าพี่รักเจ้าเพียงใด
เฝ้าห่วงใย อยู่ทุกวันเวลา

เรื่องภรรยา ไม่ใช่กลัว
เพื่อครอบครัว ให้เกียรติเขาเป็นธรรมดา
รอหน่อยนะพี่จะไปหา
ที่รักจ๋า อย่าเพิ่งน้อยใจ

เป็นจั่งได๋พี่กะยังมีเจ้า
เป็นจั่งได๋พี่กะยังมีเจ้า บ่เคยป๋าเคยปล่อย
อดใจคอยขอเวลาพี่บ้าง ทางน้องอย่าเหงา
ข้อยและเจ้า ฮู้กันแค่สองคน
ฮักกันมานานโดน บ่ยากมีรอยร้าว

ยอมเสียสาว ให้ไม่แคร์ใคร
ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ ว่าพี่มีเมียแล้ว
ยังอุตส่าห์ ให้โอกาสแมว
ชื่มชมแล้ว รสรักไม่จาง

บางคืนนอนหัวใจซบเซา
คิดถึงเจ้า ตอนกอดเมียกอดลูก
ลึกซึ้ง ด้วยความพันผูก
รักเมีย รักลูก แล้วยังเป็นห่วงเธอ

บางคืนเพ้อเผลอไปหลายเลา บางคืนเพ้อเผลอไปหลายเลา
ละเมอเอิ้นซื่อเจ้า จนเมียฮ้าย เมื่อถาม
บ่อาจห้าม ใจพี่ให้เซาคิด
ฮู้ว่าเฮาทำผิด ห่วงคนึงบ่มีได้

วันใด ถ้าโอกาสมี
พี่จะรีบไปทันใด
จะไปกอดหอมน้องให้ชื่นใจ
ตำแหน่งอะไร ก็เมียพี่เหมือนกัน

ความสัมพันธ์ สองเราอย่ากลัว
ใครว่าชั่ว ก็ช่างเขาชาวบ้าน
รอพี่หน่อย อย่าถือว่าทรมาน
ยังต้องการ ตาหวานอย่าน้อยใจ

เป็นจังได๋ถือว่าเป็นเมียอ้าย
เป็นจังได๋ถือว่าเป็นเมียอ้าย บ่หมายวางป๋าปล่อย
อดทนเด้อผู้น้อย เห็นใจอ้ายแน่น้อ
พี่ก็รอ รอ ร้อ รอ รอ
พี่ก็รอ ถ่าจอบหลอยลงบ้าน
คิดถึงตาหวาน ทุกแลงเช้า