อาลัยสาวเรณู
เทพพร เพชรอุบล
เสียงเพลงนี้เศร้า ส่งถึงสาวชาวเมืองเรณู
จากไกลเจ้าไปสุดกู่ คิดถึงสาวเรณูนครพนม
คิดถึงพรับพรึงบ้านป่า อยากเห็นหน้าฝันหาเว้าจ่ม
คิดฮอดอ้ายคิดฮอดเอวกลม คิดฮอดอ้ายคิดฮอดเอวกลม
จึงร้องเพลงฝากลม มาหาแจ่มจันทร์
ลืมแล้วบ้อเนื้ออ่อน คราวแห่กัฐลอนงานบุญธาตุไท
สองเราเคยร่วมกราบไหว้ ทั้งน้องและอ้ายจะไม่แปรผัน
เราห่างกันไกลแสนไกล กลัวสายใจจะขาดสบั้น
จึงเขียนสานส์ผ่านถึงแจ่มจันทร์ จึงเขียนสานส์ผ่านถึงแจ่มจันทร์
ให้น้องนึกถึงวันนั้นบางคนดี
หน้าแล้งย่างเดือนเมษา หอมดอกมัญจามาหวยห่วย
สงกรานต์เคยเล่นน้ำด้วย เด็ดดอกไม้ช่วยสอดแซมเกษี
เจ้าอ้อนออเซาะข้างหู ผู้สาวเรณูเขานั้นฮักพี่
เหมือนกันนั่นละหนาคนดี เหมือนกันนั่นละหนาคนดี
ถึงจากเจ้าหนีก็บ่ลืมเรณู
* ลมเอ๋ยลม ช่วยโคมพัดไปบอกข่าว
บอกว่าเสียงนี้ผู้บ่าว คิดถึงสาวน้ำตาไหลพลู
ค่อยค่อยกระซิบข้างนาง คิดถึงเขาบ้างหน่อยนะสาวเรณู
ถึงเราต่างคนต่างอยู่ ถึงเราต่างคนต่างอยู่
ไกลสุดกู่ก็จะมาหานาง
ซ้ำ *
|
by โอปปอติกะ
