ถอนคำสาบาน
สันติ ดวงสว่าง
ครั้งหนึ่งหน้าท้าวสุรนารี
เคยได้มีหนุ่มสาวคู่เคียงสาบาน
ต่างว่าจะรักไม่เปลี่ยนแปลชั่วกาล
หากใครผิดคำสาบานให้มีอันเป็นไป
พ้นผ่านครั้งนั้นเวลาต่อมา
โอ้อนิจจาฝ่ายสาวก็แปรผันใจ
กลับมอบความรักให้กับชายอื่นไป
หนุ่มหนุ่มเขาตรอมใจชอกช้ำมาหาย่าโม
* หนุ่มคนนั้นก็คือฉันนี่เอง
อยากจะตะเบ็งเปล่งเสียงร้องไห้
มาถอนสาบานต่อหน้าย่าโม
ด้วยใจสุดช้ำเซโซเหมือนคนจวนสิ้นใจ
** ย่าโปรดยกโทษให้เธอไปดี
อย่าให้มีขื่นขมระทมอันใด
ลูกสุดแสนรักอยากให้เธอสุขใจ
ย่าโกรธแค้นเคืองใดลูกขอรับไว้ผู้เดียว
ซ้ำ *,**
|